Inkomensregelingen

Het verwacht restant implementatiebudget Vidar bedraagt aan het einde van 2021 € 68.323. Er wordt voorgesteld om dit bedrag door te schuiven naar 2022. De komende jaren wordt het budget aangewend om met name project- en implementatiekosten te dekken. De verwachting is dat het resterende implementatiebudget in 2024 volledig benut is. 

Van 1 maart 2020 tot 1 oktober 2021 was de Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandige ondernemers (Tozo) in werking. De gemeente Stein heeft de uitvoering van de TOZO gemandateerd aan de gemeente Maastricht. Gemeente Maastricht is tevens belast met toezicht en handhaving op rechtmatig gebruik van de regeling.
In het kader van de Tozo heeft de gemeente Stein voor 2021 via de eerste, tweede en derde tranche € 921.409 ontvangen en ook doorbetaald richting de gemeente Maastricht. De financiële afwikkeling hiervan volgt later dit jaar. In de begroting van de gemeente Stein dient deze baat en last financieel vertaald te worden. Dit is budgettair neutraal.
In deze slotwijziging is alleen de derde tranche van € 162.601 verwerkt.

TONK
De Tijdelijke Ondersteuning Noodzakelijke Kosten (TONK) was bedoeld om een terugval in inkomsten als gevolg van de coronacrisis op te vangen. De uitkering gold voor huishoudens. De TONK-regeling is inmiddels gesloten. Gemeente Stein heeft  een bedrag van € 297.000 ontvangen van het Rijk voor deze regeling. Daarvan is € 37.375  besteed.
Er was een budget voor de TONK gevormd van € 74.000. Hier vindt een bijstelling van het budget naar beneden plaats voor een bedrag van € 36.625. Dit bedrag is meegenomen in het totaalbedrag wat bijgesteld dient te worden bij de programmakosten Vidar.
Het verschil tussen het bedrag wat is ontvangen voor de TONK en het bedrag wat is besteed, komt ten gunste van de corona-reserve. Hier is geen sprake van een terugbetalingsverplichting.

Programmakosten zijn uitkeringen en verstrekkingen aan inwoners van gemeente Stein ingevolge de Participatiewet. In de begroting 2021 van gemeente Stein zijn middelen opgenomen voor de programmakosten Vidar. In 2021 zien we én in 2022 verwachten we een stijging van de programmakosten. De belangrijkste verklaring voor deze stijging is de coronacrisis. Overige redenen zijn: toename bewindvoeringskosten, harmonisatie van beleid en een verhoogde taakstelling statushouders (inrichtingskosten). We verwachten dat de programmakosten gedurende of na 2022 dalen. Dit is echter afhankelijk van de effecten van de coronacrisis, de reguliere instroom in de sociale zekerheid en het al dan niet behalen van de inhoudelijke (‘schaarbeweging’) en financiële uitgangspunten zoals verwoord in het dienstverleningsconcept Vidar.

We vangen de benodigde bijstelling van de programmakosten (inclusief TONK) van € 341.345 voor 2021 op door het Rijk beschikbaar gestelde coronamiddelen uit de corona-reserve aan te wenden om deze extra instroom binnen de P-wet te kunnen opvangen.

Gemeenten ontvangen van het Rijk een gebundelde uitkering (BUIG) voor het bekostigen van de uitkeringen in het kader van de Participatiewet, IOAW, IOAZ en Bbz 2004 (levensonderhoud startende ondernemers) en voor de inzet van loonkostensubsidie.  De voorlopige beschikking BUIG 2021 was € 4.725.091. De definitieve beschikking bedraagt  € 4.633.143. Concreet betekent dit dat we een bedrag van € 91.948 incidenteel naar beneden bijstellen. De lagere BUIG-uitkering wordt veroorzaakt doordat de raming van het macrobudget gedaald is met € 459,9 miljoen ten opzichte van het voorlopig macrobudget 2021.